ضرورت های بهداشتی بانوان + آموزش نکات بهداشتی بانوان

رعایت بهداشت دستگاه تناسلی در حفظ سلامتی و شادابی بانوان نقش مهمی دارد. از آنجا که سه دستگاه تناسلی و ادراری و گوارشی در بانوان در مجاورت یکدیگر قرار دارند، بهداشت و سلامت آنها نیز بر هم تاثیر مستقیم داشته و عفونت هر یک از دستگاه تناسلی و ادراری و گوارشی مشکلاتی جدی برای فرد بیمار ایجاد می کند، لذا دستگاه تناسلی زنان نیاز به مراقبت های خاص در مقایسه با سایر اعضای بدن دارد تا فرد از سلامت و بهداشت کامل برخوردار باشد.

دستگاه تناسلی زنان به صورت طبیعی انواع گوناگونی از باکتریهای هوازی و بی هوازی را دارد که جزء باکتریهای مفید محسوب می شوند و بعضی از انواع آنها با تولید اسید لاکتیک در محیط خود، نقش دفاعی قابل توجهی را ایفا می کنند. بعضی دیگر از آنها علاوه بر اسید لاکتیک ماده ضد عفونی کننده طبیعی دیگری تولید می کنند که سبب تقویت هر چه بیشتر سد دفاعی دستگاه تناسلی بانوان می شوند.

 تولید اسید لاکتیک سبب اسیدی بودن دستگاه تناسلی بانوان می شود و چون باکتری های مفید در محیط اسیدی قادر به ادامه زندگی هستند و از طرفی باکتری های بیماری زا نیز در این محیط قادر به رشد و تکثیر نمی باشند سبب تعادل میان باکتریهای مفید و بیماری زا و نهایتا سلامت دستگاه تناسلی زنان می شود.

 
بنابراین، بهداشت و سلامت دستگاه تناسلی بانوان به تعادل محیط آن وابسته است همچنین حاملگی و زایمان نیز به دلیل تغییرات هورمونی، باعث تغییر محیط اسیدی دستگاه تناسلی زنان شده و مادر را مستعد عفونت در ناحیه تناسلی میکند. یکی از مهمترین عوامل بر هم زننده تعادل دستگاه تناسلی بانوان استفاده از شوینده های نامناسب است که ناحیه تناسلی زنان را مستعد تکثیر باکتری های بیماری زا و در نهایت ایجاد عفونت در دستگاه تناسلی بانوان می کند.

راههای رفع بوی بد واژن

 شستشوی مناسب ناحیه تناسلی

یکی از راه های آسان و موفقیت آمیز از بین بردن بوی ناحیه تناسلی، شستشوی مناسب این قسمت از بدن می باشد. بانوان عزیز می توانند به جای استفاده از صابون های معمولی، از صابون های آنتی باکتریال برای شستشوی ناحیه تناسلی خود استفاده کنند.

 آزمون های سالانه
اگر فردی هستید که خیلی دچار بوی بد ناحیه تناسلی می شوید، می توانید هر سال آزمایش های مخصوصی را که مربوط به ناحیه واژن است، انجام دهید. انجام آزمون هایی مانند پاپ اسمیر می تواند بسیار کمک کننده باشد و نگرانی شما را از هر گونه ابتلا به سرطان گردن رحم از بین ببرد.

از بین بردن موهای ناحیه تناسلی
اگر موهای ناحیه تناسلی برطرف نشوند، جایگاه مناسبی برای رشدونمو باکتری ها ایجاد می شود و همانطور که گفته شد، این باکتری ها در واکنش به عرق، بوهای نامطبوع ایجاد می کنند. بنابراین هر چند روز یک بار با از بین بردن محل تجمع باکتری ها در ناحیه تناسلی، می توان بوهای نامطبوع این منطقه را کاهش داد.

لباس زیر مناسب
از پوشیدن لباس زیر تنگ برای طولانی مدت اجتناب کنید، زیرا امکان تبادل هوا در ناحیه تناسلی را از بین می برد. با پوشیدن لباس زیر گشاد و نخی، هر گونه بوی نامطبوع را از خود دور کنید. هیچگاه از لباس زیر ارزان که از جنس مواد نا مناسب تهیه می شوند استفاده نکنید. اجازه ندهید شورت به ترشحات شما مرطوب شود . ترشحات که سبب رطوبت و لک روی شوت می شوند مواد آلوده و باکتری های مرده هستند که باعث تشدید بوی دستگاه تناسلی-ادراری می شوند.

 استفاده از نوار بهداشتی روزانه
برخی از خانم ها به قدری دچار ترشحات ناحیه تناسلی هستند که لباس زیر آنها کاملا خیس می شود و همین خیس ماندن لباس زیر، بوی نامطبوعی را ایجاد می کند. به این دسته از خانم ها توصیه می شود که از نوارهای بهداشتی روزانه که مخصوص ایام غیر قاعدگی است، استفاده کنند و هر چند ساعت یک بار آن را تعویض کنند. با این روش نه تنها لباس زیر آنها عمر بیشتری می کند، بلکه بوی نامطبوع آن نیز از بین می رود.

رعایت بهداشت جنسی
به خانم هایی که ازدواج کرده اند توصیه می شود حتما پس از برقراری رابطه جنسی با همسر خود، ناحیه تناسلی خود را بشویند، زیرا ترشحات ناشی از رابطه جنسی، بوی نامطبوعی ایجاد می کنند. بنابراین یکی از راه های مهم برای غلبه بر این بوی نامطبوع، استحمام پس از رابطه جنسی می باشد.

ادرا و غسل بعد از رابطه جنسی 
ادرار کردن نیز پس از رابطه جنسی توصیه می شود، زیرا هر گونه ترشحات بدبویی که داخل مجرای تناسلی فرد باقی مانده است، توسط ادرار بیرون می آید.

شاید به همین دلیل است که دین مبین اسلام غسل کردن پس از رابطه جنسی را واجب کرده و  نیز به ادرار کردن بعد از آن تاکید داشته است . متاسفانه با عدم رعایت همین نکته ساده، بیماری های منتقله از راه جنسی می تواند انتقال یابند و افراد را دچار مشکل کنند .

برنامه غذایی سالم داشته باشید
رژیم های غذایی سالم و پر از سبزیجات و میوه های تازه می تواند بوی بد واژن را از بین ببرد. غذاهای سرخ کرده و آماده، ناحیه واژن را برای تولید بوهای نامطبوع تحریک می کند.

استفاده نکردن از مواد معطر 

استفاده از مواد معطر و خوشبو کننده توصیه نمی شود . چون سبب نابودی باکتری های مفید محیط دستگاه تناسلی-ادراری شده و این سبب بروز مشکلاتی در آینده برای شما می شود .

نوار بهداشتی مناسب 

از نوار بهداشتی ارزان استفاده نکنید و در تهیه نوار بهداشتی نکات و علائم معتبر و استاندارد را رعایت کنید .در دوره پریودی خود حتما حداقل هر 3 ساعت و حداکثر هر 6 – 12 ساعت نوار بهداشتی را تعویض کنید.

بهداشت دستگاه تناسلی را رعایت کنید
از کاغذهای توالت حاوی مواد معطر و رنگی، Tampon، Pad های معطر و Bubble Bath و یا به طور کلی نشستن در وان حمام پرهیز کنید.

هنگام استحمام با کمی صابون، قسمت خارجی اندام تناسلی خود را کف مالی کنید و سپس با آب فراوان بشویید. توجه داشته باشید که هرگز قسمت داخلی اندام تناسلی خود را با صابون نشویید، زیرا این کار باعث خارش و عفونت واژن می شود.

 از دوش واژینال استفاده نکنید
واژن سالم به طور طبیعی دارای تعدادی باکتری و قارچ است. اسیدیته طبیعی واژن، این باکتری ها و قارچ ها را تحت کنترل قرار می دهد تا بیماری زا نشوند. ولی استفاده از دوش واژینال این تعادل طبیعی را به هم می ریزد و باعث بیماری ناحیه واژن می شود

زایمان طبیعی یا فیزیولوژیک چیست؟ + بهترین نوع زایمان و تفاوت انواع زایمان

زایمان فیزیولوژیک چیست؟

زایمان فیزیولوژیک در واقع طی شدن روند طبیعی زایمان بدون هیچ گونه دخالت دارویی و پزشکی است. در زایمان فیزیولوژیک تا زمان رسیدن زایمان هیچ اقدام دارویی و یا پزشکی انجام نمی شود. در این نوع زایمان تمام سعی بر این است که فرد از ابتدا تا آخر احساس راحتی داشته باشد.

تفاوت زایمان فیزیولوژیک و طبیعی

در زایمان طبیعی انواع دخالت های دارویی و پزشکی انجام می شود و گاهی اوقات این دخالت ها زیاد می شود و عوارضی را به دنبال دارد اما در زایمان فیزیولوژیک در طی دوران بارداری، مادر با دردهای طبیعی خود مواجه می شود و روند زایمان را با کم ترین دخالت دارویی و پزشکی طی می کند.

روند زایمان فیزیولوژیک

در زایمان فیزیولوژیک مصرف داروی محرک انقباضات رحمی مثل اکسی توسین یا داروی تسکین دهنده مثل پتیدین و ... در طی لیبر و زایمان لازم نیست. بنابراین همانگونه که مصرف دارو در دوران بارداری مضر می باشد، این نکته تا انتهای دوران زایمان باید مورد توجه قرار گیرد. مـــادران باردار در روند زایمان فیزیولوژیک می توانند در هر وضعیتی که خود انتخاب می کنند و در آن وضعیت احساس راحتی بیشتری می کنند قرار بگیرند و زایمـــان کنند.

زایمان فیزیولوژیک

زایمان فیزیولوژیک

با فرا رسیدن هفته های آخر بارداری، در بدن تغییراتی روی می دهد که زن باردار و جنین را برای زایمان آماده می کند . در این زمان جنین قادر است به زندگی خود در خارج از رحم ادامه دهد . زمان زایمان لحظه پر اضطراب و مهیج برای زن و خانواده اش می باشد.

طبیعت زایمان درد است و علت اصلی درد زایمان ، انقباضات رحم است که باعث باز و نرم شدن دهانه رحم می شود تا جنین بتواند از آن به داخل مهبل وارد و سپس از این مجرا خارج شود .

واکنش زن باردار نسبت به درد زایمان متفاوت است و تحت تاثیر عوامل زیادی مانند فرهنگ ، احساس ترس و نگرانی ، تجربه زایمان قبلی ، میزان آمادگی برای بچه دار شدن و حمایت همسر می باشد.

محل و میزان درد بر حسب مراحل مختلف زایمان (مرحله باز شدن دهانه رحم ، مرحله عبور جنین از کانال زایمان و مرحله جمع شدن رحم) متفاوت و معمولاً در نواحی زیر شکم ، کمر ، میاندوراه و پاها احساس می شود.

کلاسهای زایمان فیزیولوژیک

جهت مادران باردار محترم ضروری است و این امکان در این مرکز وجود دارد و اموزش های لازم زایمان فیزیولوژیک به مادران در چندین جلسه اموزش داده می شود.در زایمان فیزیولوژیک مادر پیش از زایمان در کلاس‌های آمادگی برای زایمان شرکت می‌کند و با روش‌های مختلف زایمان  آشنا می‌شود، آزادانه مجاز به انتخاب شیوه زایمانی است و در این روش مادر، درصورت تمایل با همراه به اتاق زایمان وارد می‌شود.

ورزش های زایمان فیزیولوژیک : در این کلاسهای زایمان فیزیو لوژیک به مادران محترم ورزش ها اموزش داده می شوند.

زایمان فیزیولوژیک در تهران در مراکز مختلف از جمله در مرکز بیمارستانی کسری نیز انجام می گیرد.

هزینه زایمان فیزیولوژیک با توجه به سیاست های جدید درمان و کمک به ترویج زایمان فیزیولوژیک تخفیف های عمده در نظر گرفته شده .

هورمون های تولد

بارداری و زایمان دو پدیده زیبا و شگفت انگیز خلقتند. زایمان یک فرآیند طبیعی است و بدن زن با آن سازگار است . همانگونه که عمل لقاح و رشد و نمو جنین در بدن مادر معجزه است ، عمل زایمان و به دنیا آمدن این موجود کوچک نیز اعجاز دیگری است .

بدن یک زن برای عمل لیبرو زایمان بسیار دقیق طراحی شده است و دستگاه های مختلف بدن با یکدیگر در تعامل و همکاری هستند.سیستم عصبی و سیستم هورمونی در فرایند درد زایمان دخالت دارند. زایمان به عنوان یک پدیده طبیعی و فیزیولوژیک تحت تاثیر هورمون های درون ریز بدن وظیفه خود را برای تولد کودک به عهده می گیرد.

چهار هورمون اصلی که در زایمان نقش دارند عبارتند از :

اکسی توسین ( هورمون عشق )

اندرفین ( هورمون خشنودی و برتری )

اپی نفرین ، نوراپی نفرین ( هورمون تهیج و بر انگیختن )

پرولاکتین ( هورمون مادری )

اکسی توسین

اکسی توسین از ابتدای بارداری در بدن تولید می شود و میزان آن در زمان زایمان به حد اکثر می رسد. مهمترین عمل آن در فرایند زایمان ایجاد انقباضات رحم ( درد زایمان ) است .

این هورمون در زمان بارداری با انقباضات مناسب رحم باعث حفظ محصولات بارداری می گردد و به تدریج در اواخر بارداری با ایجاد درد های زایمانی موجب خروج نوزاد و سپس خروج جفت می شود. ترشح این هورمون پس از زایمان از خونریزی جلوگیری می کند . این هورمون در هر زمان عمل خاصی را انجام می دهد اما بعضی مواقع تولید آن در بدن متوقف شده و باعث عدم پیشرفت زایمان ، عدم خروج به موقع جفت و یا خونریزی بعد از زایمان می گردد و مهمترین عامل کاهش تولید و ترشح این هورمون ترس است.

ارتباط سریع مادر و نوزاد به شکل تماس پوست با پوست و شیر خوردن موجب ترشح بیشتر این هورمون و ایجاد مهر مادری می گردد.

آدرنالین

آدرنالین به هورمون جنگ و گریز معروف است.موقعی که فردی در وضعیت ترس و خطر قرار می گیرد ، برای فرار از خطر و پیدا کردن محل امن نیاز به فعالیت سریع اندامها دارد و به همین علت جریان خون به سمت دست و پا میرود. اگر مادر هنگام زایمان ترس و اضطراب داشته باشد ، جریان خون به اندامها می رود و خون کمتری به رحم و جنین می رسد. در این حالت احتمال اختلال در وضعیت جنبین وجود دارد و همچنین با افزایش فشار خون ، افزایش قند خون ، نگاه خیره ، پوست سرد و چسبناک و خشکی دهان است.

پس از زایمان به علت ترشح زیاد آدرنالین مادر احساس سرما و لرز می کند . در این موقع گرم کردن اتاق و استفاده از پتو می تواند در بهبودی موثر باشد.

ترشح آدرنالین در مرحله خروج کودک لازم است و موجب افزایش هوشیاری کودک می شود و در احساس غریزه مادری نقش دارد . در واقع گذر از عالم رحم به عالم خشکی را برای کودک پسندیده تر می کند . در واقع نوزاد برای اولین برخورد با مادر آماده می شود.

اندروفین

اندروفین هورمون ضد درد طبیعی بدن است و به کاهش درد کمک می کند. از اوایل بارداری تولید می شود و در زمان زایمان به حداکثر میرسد این افزایش ترشح موجب می شود تا مادر هنگام زایمان درد کمتری را احساس کند و تحمل وی را نسبت به درد افزایش دهد . در واقع طراحی زیبای خلقت به گونه ای است که اگر طبیعت زایمان درد است ، ضد درد طبیعی هم در اختیار مادر قرار می گیرد . مصرف ضد درد ها و مخدر ها حین زایمان از ترشح این هورمون جلوگیری میکند.

اندروفین به همراه اکسی توسین موجب افزایش ارتباط مادر و نوزاد و احساس سرخوشی در مادر می شود همچنین اندروفین موجب فراموشی خاطرات حین زایمان می گردد به همین دلیل پذیرش بارداری بعدی را سبب می شود.

پرولاکتین

پرولاکتین مهمترین هورمون برای شیر دهی است. بلافاصله پس از زایمان با خروج جفت تولید آن افزایش میابد. تماس بدن نوزاد با مادر و مکیدن پستان مادر توسط نوزاد سبب تولید بیشتر می شود. ترشح پرولاکتین حین زایمان نه تنها باعث افزایشش استقامت مادر می شود بلکه شرایط را برای یک شیر دهی موفق اماده و فراهم می کند.

این هورمون به همراه اکسی توسین موجب ارامش مادر و برقراری ارتباط صمیمی با نوزاد می شود که رضایت مادر ، سلامت فیزیکی و روانی چهار هورمون فوق با هم سمفونی زیبایی را در بدن اجرا می کنند.هماهنگی سیستم عصبی و هورمونی در بدن همه پستانداران وجود دارد و به عنوان مرکز عاطفی مغز شناخته شده است که در قسمت میانی مغز قرار دارد.

روش های کاهش درد زایمان

روش هایی که برای کاهش درد زایمان به کار می روند عمدتا به دو گروه تقسیم می شود :

الف ) روش هایی که بدون استفاده از داروی بی حسی و با استفاده از مهارت زن موجب می شود که وی بتواند زایمان خود را آگاهانه هدایت کند. در این حالت زن باردار قادر است که احساس درد زایمان را به حد اقل برساند . این روش ها عبارتند از :

1-تمرین کششی ، تن آرامی ، مهارت های تنفسی : با تمرینات کششی می توان از بروز عوارضی مانند : درد مفاصل ، کمر درد ، مشکلات در سیستم گوارشی ، ادراری ، شل شدن عضلات کف لگن و ... جلوگیری کرد .

این تمرینات نه تنها باعث توانایی ذهن می شود بلکه به همراه تن آرامی و مهارت های تنفسی موجب برقراری هماهنگی قوای جسمی ، ذهنی و  روانی می گردد . مهارت ها در کلاس آمادکی برای زایمان به طور عملی آموزش داده می شود.

2-قرار گرفتن در وضعیت های مختلف در زمان درد : تغییر وضعیت موجب رفع خستگی ، راحتی بیشتر و گردش خون بهتر می شود . زن باردار می تواند به دلخواه خود ، هر حالتی که راحت تر است ( مانند نشسته ، ایستاده ، خوابیده ، دراز کشیده و یا راه رفتن ) را انتخاب کند . آزادی در انتخاب وضعیت موجب می شود تا توانایی وی برای تحمل درد زایمان افزایش یابد و احساس رضایت و خشنودی کند.

فشار مخالف: در این فشار مداوم و قوی با مشت ، پاشنه دست و یا شئ سخت بر پایین کمر وارد می شود . این فشار کمک می کند تا احساس فشار داخلی و درد در پایین کمر راحت تر تحمل شود. سایر مناطقی که فشار روی آنها می تواند اثر آرام بخشی زیادی داشته باشد شامل : لگن ، ران ها ، پاها ، شانه ها و دست ها می باشد. این فشار در مرحله اول شروع درد زایمان اثر تسکین بخش دارد.

این روش با کمک " همراه " انجام می شود .

4-تمرکز ، تجسم خلاق و انحراف فکر :زن باردار با متمرکز کردن حواس و فکر خود به شرایطی غیر از شرایط زایمانی مانند دعا کردن ، نگاه کردن به یک عکس ، به یاد اوردن خاطرات خوب ، راه رفتن ، تماشای تلویزیون ، شنیدن ، لمس کردن ، انجام صحیح تمرین های تنفسی می تواند به کاهش درد کمک کند . در واقع این روش پرورش دادن تخیل ، تجسم و مثبت گرایی در ذهن است. وی از این طریق می تواند در حین انقباضات رحمی به یک تمرکز درونی برسد ، در نتیجه احساس درد را از طریق انحراف فکر و تمرکز به حد اقل برساند.

5-آوا یا موسیقی : شنیدن موسیقی دلخواه یا آوای قران می تواند در هنگام انقباض و درد شرایط مطلوبی برای وی ایجاد کند . این روش موجب تن آرامی و کاهش احساس درد می گردد.

6-هیپنوتیزم: این روش به صورت ایجاد تغییرات موقت مغزی همراه بی هوشی می باشد که موجب افزایش قدرت تلقین می شود . هیپنوتیزم باعث آرامش جسمی و فکری ، افزایش تمرکز و و حتی ایجاد توانایی در کنترل فشار خون ، ضربان قلب و همچنین کاهش درد می شود. این روش به دانش و مهارت عامل زایمان نیاز دارد.

7-گرمای سطحی: در این روش اشیای گرمی مانندبطری آب گرم ، حوله مرطوب و گرم را بر روی قسمت تحتانی بدن ( شکم ، کشاله ران ، میانودوراه و کمر ) قرار می دهند . گرما باعث افزایش جریان خون ، کاهش درد و خستگی می شود. ژل های گرم کننده ، کشیدن پتو بر روی تمام بدن و دوش گرفتن با آب گرم نیز کمک کننده است.

8-سرمای سطحی : در این روش استفاده از کیسه اب یخ ، تکه های یخ و حوله خیس شده با اب سرد بر روی کمر ، میاندوراه و مقعد توصیه می شود به خصوص اگر زن باردار احستس گرما می کند استفاده از لباس های خنک می تواند باعث راحت تر شدن وی گردد. سرما از طریق کم کردن درجه حرارت عضله و کاهش گرفتگی آن باعث کاهش درد می شود.

9-آب درمانی و استفاده از وان زایمان: این روش برای شل شدن عضلات ، کاهش اضطراب و درد و تحریک زایمان مفید است ، این روش موجب احساس راحتی و تن آرامی حین انقباضات می شود ، روش های مختلف آب درمانی شامل : استفاده از وان یا دوش آب گرم ، استفاده از دوش دستی برای ریختن آب روی شکم و کمر ، استخر زایمان و جکوزی می باشد.

زایمان در آب یکی از روش های کاهش درد در زایمان می باشد زن باردار می تواند برای کاهش درد زایمان از وان و زایمان در آب استفاده کند در مورد چگونگی انجام زایمان در آب حتما با عامل زایمان مشورت شود.

10-لمس و ماساژ : یکی از راه های آرام کردن و انرژی دادن ، لمس و ماساژ است . نوازش اطمینان بخش و دوستانه قسمت گونه و موها ، در آغوش گرفتن ، ماساژ نواحی دست ، کمر ، باسن و سایر قسمت های بدن توسط همراه می تواند موجب کاهش درد و تسکین زن باردار شود.

11-طب سوزنی : برای کاهش درد با سوزن بر روی نقاط مشخصی از بدن فشار وارد می شود ، این روش به مهارت عامل زایمان نیاز دارد.

12-طب فشاری : در این روش ایجاد فشار عمیق با دست بر روی نقاط مشخصی از بدن موجب کاهش درد می شود. معمولا این فشار با نوک انگشت شصت و سایر انگشتان وارد می شود. نقاط طب فشاری در زایمان فیزیولوژیک شامل : شانه ها ، پایین پشت ، لگن ، قوزک پا ، ناخن های کوچک انگشتان پا و کف پا می باشد که توسط همراه آموزش دیده در هنگام دردهای زایمان استفاده می شود.

13-تحریک الکتریکی عصب از راه پوست ( TENS  ) : در این روش دو جفت بالشتک الکتریکی مخصوص بر روی کمر نصب می شود. این بالشتک ها به دستگاه کوچکی متصل است که در دست زن باردار قرار می گیرد . وظیفه دستگاه تولید امواجی است که موجب کاهش درد در هنگام انقباض می شود. میزان تولید امواج و کنترل آن در اختیار خانم باردار است.

14-اروماتراپی : استفاده از روغن های مخصوص مانند اسطوخدوس ، بابونه ، پونه و مریم گلی برای تقویت سلامت و افزایش آرامش و کاهش اضطراب موثر است . این مواد از طریق بخور یا بو کردن دستمال آغشته به مواد معطر ، ماساژ پشت و کمر به همراه روغن های پایه آغشته به این مواد ، گذاردن پاها در درون آب آغشته به آن و ... مصرف می شوند.

تذکر : از انجا که روش های غیر دارویی نیازمند آموزش و کسب مهارت است ، برای انتخاب هر یک از آنها حتما با پزشک یا ماما مشورت شود.

نکته : بسیاری از روش های فوق در کلاس های امادگی برای زایمان و یا از طریق فیلم آموزشی ، آموزش داده می شود و می توان از یک یا چند روش همزمان برای کاهش درد استفاده کرد.

ب ) روش هایی که با تزریق نوعی داروی بی حسی مانع انتقال حس درد به مغز می شود . این روش ها عبارتند از :

1-بی حسی نخاعی و یا اپیدورال : داروی بی حسی در فضای ستون فقرات و در اطراف یا داخل نخاع تزریق می شود. در این روش زن درد را احساس نمی کند ولی بیدار و هوشیار است.

2-استنشاق داروی بی دردی : داروی بی حسی از طریق گذاردن ماسک بر روی بینی و دهان به بدن زن منتقل شده و درد های وی را تا حدی کاهش می دهد.

3-تزریق داروی بی دردی : در بعضی مواقع و با تشخیص پزشک تزریق داروی بی دردی می تواند در کم کردن درد موثر باشد.

روز بزرگ معمولا زن باردار با شروع دردها ، وقوع زایمان را تشخیص می دهد ولی ممکن است این درد ها نشانه نزدیک بودن زمان زایمان نباشد زیرا گاهی این درد ها ، درد های واقعی زایمان نیستند.

جدول زیر تفاوت درد های واقعی و کاذب را نشان می دهد :

بروز درد یکی از علائم زایمان است . خروج ترشح مخاطی آغشته به خون و خیس شدن ناگهانی نیز از دیگر علائمی است که با مشاهده آنها باید به بیمارستان مراجعه شود .

در حالت طبیعی بهترین زمان مراجعه به بیمارستان زمانی است که درد های کاذب به واقعی تبدیل می شود ولی چون ممکن است تفکیک این درد ها از یکدیگر مشکل باشد بهتر است با شروع درد در صورتی که با استراحت بهتر نشد ضمن تماس با ماما یا پزشک معالج پس از استحمام و همراه داشتن وسایل مورد نیاز به بیمارستانی که از قبل در نظر گرفته شده مراجعه شود.

اگر سابقه جراحی روی رحم وجود دارد باید با شروع علائم زایمانی فورا به بیمارستلن مراجعه شود.

درد های زایمانی همان انقباضات رحم است که ابتدا موجب باز و نرم شدن دهانه رحم و سپس پایین راندن و خروج جنین از کانال زایمان می شود. این فرایند در 3 مرحله زایمان انجام می شود . مرحله اول زایمان از شروع درد های واقعی زایمان تا باز شدن کامل دهانه رحم است. مرحله دوم از زمان باز شدن کامل دهانه رحم تا خروج کامل نوزاد است. در مرحله سوم جفت و پرده ها به طور کامل از رحم خارج می شود.

در مرحله اول ، انقباض های رحم منظم شده و بتدریج فاصله بین انقباض ها کم و شدت هر انقباض بیشتر می شود. این حالت باعث می شود که دهانه رحم بتدریج نرم و باز شود. دهانه رحم باید 10 سانتی متر باز شود تا سر جنین بتواند از ان عبور کند . معمولا بستری در بیمارستان زمانی صورت می گیرد که دهانه رحم حداقل 4 سانتی متر باز شده باشد.

بنابراین هنگام مراجعه به بیمارستان پس از معاینه پزشک یا ماما زن باردار ممکن است در یکی از شرایط زیر قرار داشته باشد :

الف ) دهانه رحم هنوز 4 سانتی متر باز نشده است : در این صورت پزشک یا ماما ممکن است با اطمینان از خوب بودن وضعیت زن باردار و جنین از طریق کنترل علائم حیاتی و شنیدن صدای قلب جنین اجازه دهند وی به منزل باز گردد و یا در محوطه بیمارستان قدم بزند ( ترجیحا زن باردار در این موقعیت باید در محلی باشد که امکان مراقبت توئسط پزشک یا ماما فراهم باشد. ) اگر زن باردار به خانه برگشت باید با تشدید درد ها و یا وقوع علائم خونریزی و آبریزش سریعا به بیمارستان مراجعه کند . بهتر است در این زمان از خوردن غذا های جامد و پر حجم اجتناب شود.

ب) دهانه رحم 4 سانتی متر یا بیشتر باز شده است : در این حالت زن باردار بستری می شود ، در زمان پذیرش کارهای زیر انجام می شود :

تشکیل پرونده و بستری در اتاق درد یا زایمان

تعویض لباس و پوشیدن لباس تمیز ( بر اساس مقررات بیمارستان )

گرفتن شرح حال ، سابقه بیمار ، کنترل علائم حیاتی

انجام آزمایش های مورد نیاز

شنیدن صدای قلب جنین و کنترل حرکات جنین

معاینه داخلی

گرفتن رگ و تزریق سرم در صورت نیاز

پس از بستری شدن در اتاق درد یا لیبر ، در فواصل زمانی مشخص علائم حیاتی ( فشار خون ، نبض ، تنفس ، درجه حرارت ) بایستی اندازه گیری و صدای قلب جنین شنیده شود. معاینه داخلی به منظور بررسی پیشرفت زایمان نیز انجام می شود. به زن باردار در این مرحله توصیه می شود هر 2 ساعت یکبار مثانه خود را تخلیه کند.

توصیه

در صورت خونریزی آبریزش یا پارگی کیسه آب و یا احساس دفع ، وبه عامل زایمان اطلاع داده شود.

در این زمان باردار می تواند یرای احساس راحتی به دلخواه در هر یک از وضعیت های مناسب زیر قرار بگیرد :

او می تواند به حالت چمباتمه بنشیند ، یا به حالت چهار زانو ولی بدن را به سمت جلو بکشد. در حالت ایستاده یک پا را بر روی پله یا بلندی به صورت خمیده قرار دهد ، در حالت خوابیده به پهلو پای روئئ از زانو خم شده و روی پای زیرین با حمایت یک بالش قرار دهد ، در حالت چهار دست و پا سنگینی بدن را به طرف باسن منتقل کند.

به تدریج با باز و نرم شدن دهانه رحم ، سر جنین داخل کانال زایمانی پایین آمده و به طرف دهانه مهبل حرکت می کند . به طور طبیعی جنین با سر وارد کانال زایمان می شود در این زمان باید در حالتی قرار بگیرد که فشار کمتری به مهره های آخر کمر وارد شود. بنابراین وضعیت هایی مانند خوابیده به پهلو ، سجده ، چهار دست و پا ، چمباتمه توصیه می شود. به طور کلی تغییر مکرر وضعیت موجب کاهش خستگی ، بهبود گردش خون و پیشرفت زایمان می شود.

چنانچه حین زایمان نیاز به انجام مانور ها یا قرار گرفتن در وضعیت خاص باشد عامل زایمان زن باردار را راهنمایی می کند در این زمان صدای قلب جنین نیز کنترل می شود . با پایین آمدن سر جنین و نزدیک شدن ان به محل خروج از کانال زایمان ، زن باردار احساس سوزش ، زور زدن یا دفع مدفوع پیدا می کند . او باید آرام باشد و به راهنمایی های عامل زایمان گوش کند ، باید همانگونه که در کلاس ها یا فیلم آموزشی یاد گرفته است نفس بکشد و به مئوقع زور بزند ، عامل زایمان یه وی یاداوری می کند چه موقع زور بزند و چگونه نفس بکشد با شروع انقباض بایستی دم عمیق کشیده و باز دم را همزمان با جمع کردن عضلات شکم با هدف خروج جنین به بیرون خالی کند این حالت باعث می شود سر جنین به آرامی خارج شود مجرای خروج جنین انحنای مناسبی دارد و بدن جنین به طور طبیعی در هنگام خروج با شکل آن منطبق می شود در این مرحله لازم است که زن باردار به طور فعال در زایمان خود شرکت کند و با عامل زایمان همکاری نماید. استفاده از مهارت های تنفسی و شل کردن عضلات کمک می کند مدت زمان زایمان کاهش یابد. پس از خروج سر با انقباض بعدی شانه ها خارج می شود سایر قسمت های بدن نوزاد خود به خود لیز می خورد و خارج می شود بعد از کار مهم بایستی به زانو گفت مبارک باشد.

درد های کاذب	درد های واقعی
فاصله انقباض های رحم ( درد ها ) نا منظم است	فاصله انقباض های رحم ( درد ها ) منظم است
فاصله بین انقباض ها ( درد ها ) کم نمی شود.	فاصله بین انقباض ها ( درد ها ) کم می شود
درد بیشتر در پایین شکم است	درد در ناحیه کمر و شکم است
شدت انقباض ها ( درد ها ) تغییر نمی کند	شدت انقباض ها ( درد ها ) بیشتر می شود

بیماری های مقاربتی کدام هستند ؟ آشنایی پیشگیری و درمان بیماری های مقاربتی

مـتاسفانه این روزها شیوع بیماریهای مقاربتی و عفونت هایی که از طریق ارتباطات جنسی منتقل می شوند بسیار گسترده شـده است و تمام افرادی که از نظر جنسی فعال هستند در معرض خطرات ناشی از این بیماریها قرار دارند. بـرخـی از آنـها با درد، زخم و ترشحات زیاد همراه هستند امـا سـایر آنها بدون هیچ گونه نشانه ای بوده و برای مدت زمـان طـولانی بـه صورت نهفته باقی مانده و ممکن است سـهـوا بـه دیگران منتقل شوند. تعدادی از بیماری ها قابل درمـان بـوده و بـرخـی دیـگـر درمـان نـاپـذیـرند. کسانی که مـی خـواهـنـد برای اولین بار با فردی ارتباط جنسی برقرار کنند باید مراقب باشند و از خود محافظت کنند. بهتر است پیـش از انجام هرگونه رابطه ای کلیه آزمایشـهای پزشکی را انـجـام دهـیـد تـا از سـلامـت فردی خود و شخص مقابل آگاهی لازم را بدست آورید.

در این بخش برای بالا بردن اطلاعات شما در مورد مسائل جنسی و بیماری هایی که سلامت جنسی شما را به خطر می اندازند لیستی از شایع ترین بیماری های مقاربتی را به طور خلاصه فراهم آورده ایم. شما را آگاه می کنیم که این قبیل بیماریها چگونه منتقل می شوند، علائم آنها چیست و روش های
درمانی هر یک به چه صورت انجام می پذیرد.

الف)) بیماری های آمیزشی درمان پذیر

۱-سوزاک
روش انتقال: از طریق ارتباط دهانی، مهبلی، مقعدی و همچنین از طریق مادر آلوده به فرزند در هنگام بارداری
علائم:
برای مردان: ترشحات زردرنگ و غلیظ آلت تناسلی، احساس سوزش به هنگام دفع ادرار
برای خانم ها: افزایش ترشحات مهبلی، سوزش به هنگام خروج ادرار و خونریزی های نا مرتب قاعدگی
درمان: آنتی بیوتیک ها

۲-سفیلیس
روش انتقال: ارتباط دهانی، مهبلی، مقعدی و یا از طریق لمس کردن قسمت های عفونی
علائم: پس از گذشت مدت زمان ۲ تا ۴ هفته پس از ابتلا به بیماری زخم های شدید گرد و بی دردی در محل عفونی شده پدید می آیند
درمان: پنیسیلین

۳-کلامدیا
روش انتقال: ارتباط دهانی، مهبلی، مقعدی
علائم:
در مردان: احساس درد به هنگام خروج ادرار، ترشحات آلتی و بروز گلو درد در صورت وجود ارتباط دهانی
در زنان: نیز دفع ادرار همراه با درد شدید، ترشحات مهبلی و گلو درد در صورت ارتباط دهانی
درمان: آنتی بیوتیک ها

ب ))بیماری های آمیزشی غیرقابل درمان..

۱-ویروس تبخال انسانی (HSV) نوع اول
روش انتقال: لمس کردن، بوسیدن و یا برقراری تماس جنسی با نقاط حامل ویروس مثل جوش ها و خراش ها. ارتباط دهانی
علائم: زخم های سرد و جوش های خیلی گرم که بر روی لب ها ، داخل حفره دهان، گلو و در موارد نادر بر روی آلت تناسلی ظاهر می شود.
درمان: دارو هایی برای درمان موضعی تجویز می شوند مثل آسایکلویر و یا والاکسیکلویر. به خاطر داشته باشید که این روش های درمانی تنها رشد بیماری را متوقف و یا کند می کنند ولی بیماری به طور کامل درمان نمی شود و از بین نمی رود.

۲-ویروس تبخال دستگاه تناسلی(HSV) نوع دوم
روش انتقال: ارتباط دهانی، مهبلی و یا مقعدی. این بیماری
ممکن است در ارتباط دهانی منتقل شود
علائم: ایجاد برآمدگی های قرمز رنگ و دردناک در اطراف آلت
تناسلی، پایین باسن و رانها. البته ممکن است این برآمدگی ها در خانم ها درون مهبل و رحم نیز پدید آیند. دفع ادرار همراه با درد شدید، تب، درد و ورم سینه ها و سایر غدد از دیگر نشانه های این بیماری می باشند.
درمان: داروهای تجویز شده توسط پزشک معالج از قبیل آسایکلویر، فامسیا کلویر و والاکسی سایکلویر. به خاطر داشته باشید که مصرف این داروها تنها رشد این بیماری را متوقف می کنند و به منزله نوعی درمان قطعی جوش های آلت تناسلی به شمار نمی روند.

۳- ویروس هپاتیت: E,D,C,B,A روش انتقال: ارتباط جنسی به ویژه ارتباط مقعدی (و یا تماس با مدفوع آلوده) که بیشتر مربوط به نوع A است، تزریق خون آلوده ( به ویژه در نوع C,B ).
علائم: نشانه های این بیماری تقریبا شبیه به آنفلونزاست و در موارد شدیدتر با تب، دردهای شکمی، استفراغ، یرقان (زردی پوست و چشم ها) همراه است
درمان: استراحت مطلق، مصرف مایعات و گاهی اوقات نیز مصرف آنتی بیوتیک برای جلوگیری از بروز باکتری های نهفته. برای هپاتیت B نوعی واکسن درست شده است اما باید توجه داشت که واکسنها تنها از ابتلا به بیماری جلوگیری می کنند و نوعی روش درمانی به حساب نمی آیند.

۴-زگیل آلت تناسلی (برآمدگی ویروسی در انسان یا HPV)
روش انتقال: از طریق ارتباط جنسی و یا تماس با حوله و لباس های آلوده.
علائم:
برای مردان: ظاهر شدن زگیل های بدون درد (معمولا شبیه به گل کلم) بر روی قضیب، پوست ختنه گاه، بیضه ها و مجرای پیشاب داخلی.
در خانم ها: این زگیل ها بر روی فرج و لب های آن، دیواره مهبل و داخل رحم ظاهر می شوند. همچنین این امکان وجود دارد که زگیل ها در اطراف مقعد و یا حتی در روده نیز هم در مردان و هم زنان پدید آیند
درمان: زگیل ها را می توان از طریق انجماد، سوزاندن و جراحی لیزیک بر داشت. اما هیچ تضمینی برای عدم رشد مجدد آنها وجود ندارد

۵-ایدز (سندرم اکتسابی فقدان ایمنی بدن) و HIV (ویروس انسانی کمبود مصونیت بدن)
روش انتقال: ارتباط جنسی، تزریق خون آلوده، و همچنین انتقال بیماری از مادر آلوده به جنین در طول زمان بارداری، وضع حمل و یا شیر دادن به نوزاد.
علائم: HIV نشانه هایی شبیه به آنفلونزای خفیف را دارد و ممکن است پیش از اینکه ایدز آشکار شود برای سال های متمادی نهفته باقی بماند. نشانه های ایدز نیز شامل تب، کاهش وزن، خستگی بیش از اندازه، اسهال و عفونت هایی که در برخی موارد نادر منجر به بروز سرطان می شوند ( مثل تومور سرطانی کاپوسیز) و ذات الریه می باشد.
درمان: مخلوطی از داروهای ضد ویروس و آنهایی که رشد سلول های بیماری را متوقف می کنند و سایر داروها.

تغییرات واژن در بارداری + علت تغییر واژن در بارداری

تغییرات واژن در بارداری (تغییرات واژن در دوران بارداری) شامل تغییر رنگ و خارش، تغییر بو و... است. با علت تغییرات واژن در بارداری آشنا شوید.

رنگ واژن به طور طبیعی و معمول صورتی رنگ است. این احتمال وجود دارد که با تغییرات واژن در بارداری روبرو باشید. یکی از این تغییرات، تغییر رنگ آن به آبی یا ارغوانی است که به آن نشانه چادویک نیز گفته می‌شود. در حقیقت، تغییر رنگ در این قسمت می‌تواند اولین نشانه بارداری باشد. در شش هفته‌ی ابتدایی بارداری به علت افزایش جریان خون، واژن، فرج (لبه های خارجی دستگاه تناسلی) و سرویکس (گردنه رحم) به رنگ ارغوانی و آبی تغییر پیدا می‌کند.

شما باید انتظار تغییراتی را در احساس و ظاهر واژن‌ و همچنین میزان تمایل به سکس در خود داشته‌باشید. همزمان با ادامه‌ی افزایش جریان خون و هورمون‌های استروژن و پروژسترون در بدن شما، بافت درون واژن در حالت تحریک دائمی قرار می‌گیرد. رنگ لابیا (Labia) نیز تغییر کرده و از یک صورتی کمرنگ و قرمز به سمت بنفش با ته رنگ آبی متمایل می‌شود. دلیل این پدیده نیز هجوم خون به قسمت‌های مختلف بدن است. علاوه براین بر روی Labia رگ‌های آبی رنگ جدیدی به چشم می‌خورند که اگر زمانی طولانی را به حالت ایستاده یا نشسته سپری کنید تعدادشان افزایش پیدا می‌کند. نگران نباشید این رگ‌ها نیز مثل رگ‌های واریسی در پاهایتان هستند.

گاهی این فشار اضافی بر روی اندام تناسلی به همراه افزاش رطوبت واژن، شما را در سه ماهه‌ی دوم درحالت میل جنسی مداوم قرار می‌دهد. در این زمان نیاز شما به رابطه‌ جنسی در بارداری به چندین برابر قبل افزایش پیدا می‌کند. بیشتر خانم‌ها این را به عنوان مساله‌ی بدی نمی‌بینند. اما برخی ازخانم‌ها متوجه می‌شوند که همسرشان نسبت به این تمایل جنسی مداوم او احساس خوبی ندارند؛ به خصوص اگر آنها عادت به شروع رابطه‌ی جنسی داشته‌اند. همچنین ممکن است همسر شما به خاطر ظاهر و احساس متفاوت اندام جنسی شما دچار بی‌میلی یا نگرانی شود. به همین دلیل است که هردوی شما باید همزمان با تغییرات بدن‌تان، نسبت به نیازهای متغیر جسمی و احساسی‌تان با یکدیگر صادق باشید.

صدای واژن در بارداری

یکی دیگر از تغییرات واژن در بارداری تولید صداهایی جدید از واژن است. زمانی‌که واژن تحت فشار قرار می‌گیرد، موجب می‌شود تا هوای جمع شده داخل آن به شکل گاز و با نوعی صدا از آن خارج شود. در صورت مشاهده این مورد، جای نگرانی وجود ندارد. با وجود اینکه مشخص نیست چرا این مورد در بارداری بیشتر دیده می شود این احتمال وجود دارد که ترکیب بزرگ شدن شکم، شکل‌های مختلف مقاربت، ورزش و فعالیت زیاد عضلات کف لگنی در این مسئله دخیل باشد.

ایجاد خارش در واژن

یکی دیگر از تغییرات واژن در بارداری ایجاد خارش در واژن است. هورمون‌های بارداری می‌تواند منجر به رشد بیش از حد باکتری‌های واژنی یا قارچ‌ها یا عفونت‌های قارچی شود. هر دوی آنها در طول بارداری شایع بوده و با ترشحات زرد رنگ (درعفونت قارچی) یا سفید مایل به خاکستری ]در واژینوز باکتریال (عفونت باکتریایی واژن)[ همراه بوده و به شکل دیوانه کننده‌ای خارش ایجاد می‌کنند. خوشبختانه این عارضه با مراجعه به متخصص قابل درمان است. اما از درمان‌های خانگی و مصرف دارو بدون نسخه متخصص زنان خودداری کنید.

اگر در دوران بارداری با ترشحات سفید رنگ (مثل سفیده تخم مرغ) روبرو شدید، نگران نباشید. این ترشحات کاملا طبیعی هستند. سرویکس و واژن در طول بارداری تحت تاثیر تغییرات هورمونی قرار گرفته و مخاط‌های دهانه رحمی و ترشحات واژنی افزایش پیدا می‌کند. این ترشحات در ابتدا غلیظ و چسبناک هستند و هرچقدر به پایان بارداری نزدیک می‌شوید رقیق و آبکی می‌شوند.

تغییر بوی ترشحات واژن در دوران بارداری

تغییر سطح pH واژن یکی دیگر از تغییرات دوران بارداری است. این امر می‌تواند منجر به تغییرات نامحسوس در بو و رایحه واژن شده و آن را اسیدی کند. بعضی از خانم‌های باردار نسبت به بوی آن حساس هستند اما اگر خارش و سوزش احساس نشود جای نگرانی وجود ندارد.

کمر درد در بارداری + علت کمردرد در بارداری

علت کمر درد در بارداری می تواند افزایش وزن و فشار وارده از رحم به مفصل ساکروایلیاک باشد.باروش های مقابله و درمان کمر درد بارداری آشناشوید

کمر درد دوران بارداری بسیار طبیعی است زیرا بارداری رابطه مستقیم با کمر درد دارد. به سادگی میتوان به ارتباط میان این دو پی برد ، با شروع حاملگی به مرور زمان وزن شکم شما افزایش میابد و از طرفی هیچگونه رشدی در ماهیچه های فیله ی کمر صورت نمیگیرد و روال عادی و همیشگی را دارد که همین موضوع سبب میشود تعادل بدن شما ضعیف تر گردد و بدن شما به سمت جلو اصطلاحا لنگر می اندازد یعنی وزن شکم شما از توان کمر شما بیشتر میشود.پس اگر در دوران بارداری دچار کمردرد شدید جای نگرانی نیست مگر در موارد خاص که در ادامه مطلب به شما توضیح خواهیم داد.

کمر درد در بارداری امری بسیار شایع است. این درد معمولا در مفصل ساکروایلیاک متمرکز است. این منطقه جایی است در قسمت پایینی کمر که استخوان خاجی به لگن متصل می‌گردد. شما دو عدد از این مفاصل را دارید که هرکدام در یک طرف قرار گرفته است. اگر تاندون‌های مفصل تحت فشار قرار گیرند، کشیده شده و یا بیش از حد در جهت اشتباه حرکت کنند، ملتهب شده و باعث درد در اطراف استخوان لگن و قسمت پایینی کمر می‌گردد.

درد ساکروایلیاک به دلایل مختلف در دوران بارداری شایع است. مفصل ساکروایلیاک به دلیل محل قرارگیری‌اش در دوران بارداری از سمت رحم تحت فشار قرار می‌گیرد و این فشار می‌تواند آن را آزار دهد. علاوه‌ بر این وزن شکم در حال رشد شما با برهم زدن تعادل بدن‌تان آن را به سمت جلو متمایل می‌کند که می‌تواند باعث وارد آمدن فشار غیر عادی بر مفصل ساکروایلیاک گردد. اگر بیش از میزان تعیین شده وزن اضافه کرده‌اید و وزن‌تان بیشتر از میزان تعیین شده است شما در معرض درد مفصل ساکروایلیاک قرار دارید.

انجام فعالیت‌های زیر می‌تواند شدت کمر درد در بارداری را افزایش دهد. بنابراین بهتر است حتی‌الامکان از انجام آنها پرهیز کنید:

ایستادن یا راه رفتن بیش از 30 دقیقهبه دست گرفتن کیف یا ساک سنگینایستادن بر روی یک پابالا رفتن از پلهخم شدن به جلورانندگی بیش از 30 دقیقه

راه های درمان کمر درد در بارداری

برای کاهش درد استامینوفن مصرف کنید. به طور متناوب از کمپرس سرد و گرم استفاده نمایید هر کدام به مدت 20 دقیقه و همیشه کار را با کمپرس سرد به پایان ببرید. راه رفتن در برخی موارد به کاهش درد کمک می‌کند، در بقیه موارد استراحت بهترین کار ممکن است. کاری که به شما احساس بهتری می‌دهد را انتخاب کنید. این مساله به طور خودبخود برطرف می‌گردد. در اقدامی دیگر می‌توانید برای بهبود کمر درد بارداری از بالش‌های مخصوص دوران بارداری استفاده کنید. (همانند تصویر زیر) همچنین هنگام خوابیدن بالشی را بین پاهای خود قرار دهید تا اگر احساس کمر درد می‌کنید، این درد در خواب از بین برود. در طول سه ماهه دوم و سوم نیز می توان با قرار دادن بالشی نازک در زیر شکم احساس راحتی و آرامش کرد. (همانند تصویر زیر)

اما اگر در زندگی روزمر‌ه باعث بروز مشکل گردد باید با پزشک‌تان در باره‌ی درمان‌های ممکن مشورت نمایید.

چه موقع با پزشک خود تماس بگیریم؟

اگر درد شدید کمر دارید یا اگر درد بیش از 2 هفته در شما باقی بماند باید با پزشک خود تماس بگیرید. خود درمانی نکنید زیرا کمر درد در بارداری می‌تواند توسط مشکلات مهمتری ایجاد شده باشد. حتی درد کمر می تواند از علایم مهم زایمان زودرس باشد. اگر همراه درد، تب و یا سوزش ادراری، با خونریزی واژن دارید حتما به پزشک مراجعه نمایید. بعد از رد کردن علل دیگر درد، می‌توان از کمربند بارداری یا باند الاستیک مخصوص یا حائل پشت استفاده کرد. این وسائل می‌تواند برای وزن شکم حمایت ایجاد کند و فشار روی پشت را کاهش دهد. در موارد شدید، عوامل ضد درد، استراحت، یا درمان فیزیکی توصیه می‌شود.