توصیه های ضروری برای مراقبت از نوزاد
از شیر دادن سر ساعت مشخص پرهیز کنید. نوزاد سالم خودش زمان شیر خوردن را مشخص میکند.
اصل مهم در مراقبت از نوزاد سالم، جدا نکردن مادر و نوزاد از یکدیگر در زمان بدو تولد است.
بهتر است کلیه اعمال پزشکی و حتی حمام کردن نوزاد در اتاق مادر و در حضور وی انجام شود زمانی که نوزاد سالم و به موقع به دنیا آید، سن داخل رحمی۳۷ تا ۴۲ هفته، وزن 8/2 تا 4 کیلوگرم، دور سر 33 تا 37 سانتیمتر و قد 53 تا 48 سانتیمتر دارد.
طی ۲۴ ساعت اول تولد تمام نوزادان معاینه فیزیکی کامل میشوند تا از سلامتشان اطمینان حاصل شود. علایم حیاتی مانند تعداد تنفس، ضربان قلب و دمای بدن اندازهگیری میشود. اولین ادرار نوزاد باید طی ۳۰ ساعت اول تولد دفع شود و اولین مدفوع طی ۴۸ ساعت اول تولد رخ میدهد. چنانچه در زمانهای مذکور دفع ادرار و مدفوع انجام نشده باشد، نوزاد نیاز به بررسی دارد.
با اشاره به اینکه تمامینوزادان سالم در روزهای اول تولد هر روز 1 تا 2 درصد از وزن بدنشان را از دست میدهند ولی حداکثر این کاهش وزن باید 10 درصد وزن تولد باشد و بیش از آن غیرطبیعی است، پس از این کاهش وزن اولیه، وزنگیری شروع میشود و حدود ۷ تا ۱۰ روز پس از تولد به وزن اولیه موقع تولد میرسند. از آن پس نوزاد روزانه ۲۰ تا ۳۰ گرم وزنگیری دارد. دور سر نوزاد نیز طی یک ماه اول تولد ۲ سانتیمتر و قد وی 5/3 سانتیمتر رشد میکند.
بهترین شیر برای هر نوزاد شیر مادرش است و باید در همان ساعت اولیه شیردهی شروع شود. زمان مناسب برای شیر دادن به یک نوزاد سالم وقتی است که نوزاد از خواب بیدار شده و سر خود را به طرف صدای مادر چرخانده و دهانش را باز میکند. از شیر دادن سر ساعت مشخص پرهیز کنید. نوزاد سالم خودش زمان شیر خوردن را مشخص میکند. نشانههای کفایت شیر مادر عبارت است از خواب عمیق پس از شیر خوردن، پوست شاداب، دفع روزانه ۶ بار ادرار، کاهش وزن اولیه و وزنگیری مطابق آنچه ذکر شد و تغییر رنگ مدفوع به رنگ زرد از روز چهارم تولد.
اولین حمام را میتوان یک تا ۴ ساعت پس از ثابت ماندن دمای بدن نوزاد انجام داد؛ پس حتی در روز اول تولد هم میتوان نوزاد را حمام کرد. وجود بند ناف منعی برای حمام کردن نیست و حمام نوزاد در منزل هفتهای ۳ بار انجام میشود.
فوق تخصص نوزادان و کودکان گفت: پس از حمام، بند ناف را با یک گاز استریل خشک کنید. بند ناف باید در معرض هوا باشد. هیچ پوششی روی بند ناف نگذارید؛ حتی پوشک نوزاد را تا زنید و زیر بند ناف ببندید. بهتر است از محلولهای ضدعفونی برای بند ناف استفاده نکنید و آن را خشک و تمیز نگه دارید.
وی خاطرنشان کرد: در ساعت اول تولد برای پیشگیری از عفونت چشم، محلول نیترات نقره یا پماد اریترومایسین به چشم نوزاد زده میشود. کلیه نوزادان یک نوبت ویتامین K عضلانی طی ۶ ساعت اول تولد دریافت میکنند که از اختلالات انعقادی پیشگیری میکند. واکسن هپاتیت B عضلانی بدو تولد برای تمام نوزادان تجویز میشود. سایر واکسنهای بدو تولد عبارت است از «ب ث ژ» و قطره خوراکی فلج اطفال که در زمان ترخیص نوزاد به او خورانده میشود. از روز پانزدهم تولد قطره مولتی ویتامین یا قطره A+D به میزانی که ۴۰۰ واحد ویتامین D روزانه را به بدن نوزاد برساند، به تمامینوزادانی که با شیر مادر تغذیه میشوند تجویز میشود.
وی به غربالگریهای دوره نوزادی اشاره کرد و افزود: در روز سوم تا پنجم تولد، غربالگری کمکاری مادرزادی تیروئید با نمونهگیری از پاشنه پا در کلیه نوزادان انجام میشود. اکنون نیز غربالگری شنوایی نیز در اکثر بیمارستانهای کشور در زمان ترخیص نوزاد انجام میشود و همچنین اختلالات ارثی دیگری مثل گالاکتوزمیو فنیلکتونوری هم در دوره نوزادی قابل غربالگری است.
نمونه خون بند ناف نوزاد برای ۱۴ تا ۲۱ روز قابل نگهداری است و برحسب نیاز میتوان آزمایشهای لازم را روی آن انجام داد.
وی با بیان اینکه انجام ختنه در دوره نوزادی به صورت معمول توصیه نمیشود، تصریح کرد: بهتر است فواید و مضرات آن برای والدین گفته شود تا خودشان تصمیم بگیرند. از فواید آن کاهش احتمال ابتلا به عفونت ادراری و از مضرات آن احتمال خونریزی، عفونت و تنگی نوک مجرای ادرار است.
وی اضافه کرد: در نوزادانی که اختلال انعقادی یا ابهام تناسلی دارند یا وضعیت بالینیشان خوب نیست، ختنه انجام نمیشود. پیش از انجام ختنه باید از تکنیکهای کاهش درد در نوزاد کمک گرفت زیرا نوزادان درد را بهخوبی حس میکنند و تحمل درد برایشان مضر است. از رعایت نکات استریل طی ختنه اطمینان حاصل کنید. پس از انجام ختنه نیاز نیست که برای ترخیص نوزاد منتظر ادرار کردن وی باشیم. چنانچه حداقل دو ساعت پس از ختنه نوزاد خونریزی نداشت، میتوان او را به منزل برد.
بهتر است حداقل ۴۸ ساعت پس از تولد، نوزاد در بیمارستان و نزد مادر بماند، در برخی شرایط میتوان نوزاد را زودتر از ۴۸ ساعت ترخیص کرد؛ نوزاد از طریق زایمان طبیعی متولد شده باشد، سن داخل رحمیاش بین ۳۸ تا ۴۲ هفته باشد یا وزن مناسب داشته باشد، علائم حیاتی مثل تعداد تنفس و دمای بدن طبیعی باشد، در معاینه بالینی یافتهای که نیاز به درمان فوری داشته باشد یافت نشود، حداقل یک بار دفع ادرار و مدفوع داشته باشد، حداقل دو بار شیر خوردن خوب داشته باشد، طی ۲۴ ساعت اول تولد زردی نداشته باشد، مادر توانایی نگهداری از نوزاد را داشته باشد و برنامه مراجعه بعدی پس از ترخیص به مادر گفته شده باشد.
وی افزود: اگر نوزاد طی ۴۸ ساعت اول تولد ترخیص شود، مراجعه بعدی طی ۴۸ ساعت پس از ترخیص است. اگر طی ۴۸ تا ۷۲ ساعت پس از تولد ترخیص شود، باید طی ۲ تا ۳ روز پس از ترخیص مراجعه کند. نکات مهم در مراجعه پس از ترخیص عبارت است از میزان کاهش وزن اولیه نوزاد، نحوه شیردهی و نشانههای کفایت شیر مادر، بروز زردی در نوزاد، شنیده شدن صدای اضافه در قلب نوزاد (خیلی از بیماریهای قلبی در بدو تولد علامتی ندارند و چند روز پس از تولد خود را نشان میدهند)، وجود ارتباط عاطفی مناسب بین مادر و نوزاد و وجود نشانههای عفونت مثل خوابآلودگی یا کاهش رفلکس نوزادی.
چرا نوزاد هنگام شیر خوردن عصبی است؟
گاز میگیرد، چنگ میزند و با ناخن سینه را خراش میدهد. اگر کودک شما هم هنگام شیر خوردن این رفتارهای عصبی را از خود نشان می دهد، گفتگو باپریسا زینلی بوجانی، روان درمانگر کودک و نوجوان شما را راهنمایی میکند تا در آرامش به فرزند دلبندتان شیر بدهید.
دلیل نا آرامی و رفتار خشونتآمیز بعضی از نوزادان هنگام شیر خوردن چیست؟
مواردی در شیرخوردن بچه مهم است که باید حتما رعایت شود مثل زمان مناسب شیردهی و محیط مناسب شیردهی. مسلما اگر هر یک از موارد ذکر شده در زمان شیردهی اتفاق بیفتد کودک هنگام شیر خوردن رفتارهای آزاردهنده از خود نشان میدهد.
زمان مناسب شیردهی چه زمانی است؟
مهمترین و اولین نکتهای که مادران عزیز باید درباره ی شیر دادن به فرزند خود بدانند این است که به هیچ عنوان برای جلوگیری کردن از نق زدن و گریه های کودک به او شیر ندهند. همهی گریهها و بی قراریهای کودک دلیلی بر گرسنگی او نیست که بخواهیم هر گریهای را با شیر دادن به نوزادمان از بین ببریم؛ پس، قبل از هر چیزی دلیل گریه و بیقرار کودک را جستجو کنید و اگر کودک واقعا نیاز به شیر خوردن داشت و احساس گرسنگی کرد به او شیر بدهید.
محیط شیردهی باید چگونه باشد؟
شیردهی باید در محیطی آرام و خالی از هر گونه تنش و اضطراب هم برای کودک و هم برای مادر باشد و حتما در زمان گرسنگی انجام شود. کودک در سنین پایینتر همهی امنیت روانی اطرافش را در مادر جستجو میکند و به صورت مستقیم مادر موضوع و عامل امنیت کودک محسوب میشود پس حالت روانی مادر در هنگام شیردهی در درجهی بالایی از اهمیت قرار دارد که همواره باید به این موضوع مهم و اساسی توجه کرد. پس به هیج عنوان در شرایط عصبانیت، ناراحتی، گریه، اضطراب، شلوغیهای بیش از حد به کودک شیر ندهید و هم چنین در شرایط ناآرامی خود کودک؛ همیشه سعی داشته باشید این موقعیت آرامشبخش را که هم برای مادر و هم برای کودک باید با لذت و عشق همراه باشد را با لحظههای تنشزا همراه نکنید.
اگر کودکی به رفتارهای خشونتآمیز هنگام شیر خوردن عادت کرده باشد چه باید کرد؟
در صورتی که مادری از این روشها اطلاع نداشته و این رفتارها و کنشهای آزاردهنده برای کودکش به عادت تبدیل شده یک راهکار ساده پیش روی شما قرار دارد و آن هم این است که در هنگام بروز این رفتارها مادر تحت هر شرایطی آرامش خود را حفظ کند. ممکن است بارها شاهد این صحنه بوده باشید که مادری در هنگام شیردهی به خاطر بی قراریها و رفتارهای غیر عادی کودکش عصبانی شده و رفتاری مشابه با رفتار کودک را با او داشته است، این برخورد به طور قطع اشتباهترین کار است و وضعیت را بدتر میکند. در این پروسه این مادر است که متحمل عذاب بیشتری میشود و حالت عصبی او به صورت مستقیم روی کودک اثر میگذارد.
برای آرام کردن کودکی که در حین شیر خوردن بی قراری میکند باید چه کاری انجام شود؟
در هنگام بروز رفتارهای عصبی و بی قراری از جانب کودک مادر باید دست کودک را به آرامی بگیرد و حرکتی لذتبخش را جایگزین رفتار آزاردهنده کند، به طور مثال دست کودک را نوازش کند، ببوسد و به حالت نوازش به روی صورت و بدن خود بکشد؛ تکرار این حرکت و برقرای ارتباط فیزیکی آرام بخش بین مادر و کودک تا حد زیادی میتواند مانع این رفتارها شود.
مزایای زایمان در آب برای مادر
درد زایمان همواره موجب ترس مادران از زایمان بوده و در بسیاری مواقع نیز آنها را از تولد فرزند دوم ترسانده است. گاه اتفاق می افتد که مادر به دلیل درد زایمان رغبتی به بغل کردن نوزاد خود ندارد.
در زایمان طبیعی، برای اینکه فرآیند زایمان زودتر به پایان برسد و مادر درد کمتری تحمل کند، به او آمپول فشار تزریق می شود، اما در زایمان در آب به تزریق آمپول فشار نیازی نیست، زیرا آب به دلیل خاصیتی که دارد موجب تنظیم انقباضات می شود.
فرآیند زایمان در آب به دو صورت انجام می شود. در یک روش، مادر قبل از زایمان در آب قرار می گیرد و در زمان خروج جنین از آب خارج می شود.
در شیوه دیگر، مادر از زمان شروع درد زایمان در آب قرار می گیرد و تا زمان خروج جنین در آب می ماند. در واقع، مادر تحت نظر عامل زایمان، زمانی که دهانه رحم به اندازه چهار تا پنج سانتی متر باز شد (مرحله فعال زایمان)، وارد آب می شود. ورود به آب قبل از این زمان به دلیل اثر تسکین دهنده زیاد آب ممکن است به تاخیر در مراحل بعدی زایمان منجر شود.
مزایای زایمان در آب برای مادر
افزایش ترشح اکسی توسین درون ساز:
در زایمان طبیعی، برای اینکه فرآیند زایمان زودتر به پایان برسد و مادر درد کمتری تحمل کند، به او آمپول فشار تزریق می شود، اما در زایمان در آب به تزریق آمپول فشار نیازی نیست، زیرا آب به دلیل خاصیتی که دارد موجب تنظیم انقباضات می شود.
نیاز کمتر به اپیزیوتومی (برش ناحیه پرینه) هنگام زایمان، گاهی برای اینکه نوزاد راحت تر به دنیا بیاید، لازم است برش کوچکی در ناحیه پرینه ایجاد شود.
اما در زایمان در آب به این برش نیازی نیست. آب حالت ارتجاعی و انقباضی بیشتری به عضلات دهانه رحم می دهد و در برخی موارد که لازم است دهانه رحم حدود چند میلی متر دیگر باز شود، نیازی به اپیزیوتومی نیست.
کاهش مداخلات پزشکی:
در زایمان طبیعی، بسیار پیش می آید که فرآیند زایمان کند و گاه حتی متوقف می شود. در این مواقع، عامل زایمان مجبور به مداخلات پزشکی و گاهی نیز انجام سزارین می شود.
ازجمله مداخلات پزشکی می توان به تزریق اکسی توسین (آمپول فشار)، داروهای تسکین دهنده و مخدر، ضداسپاسم ها، انجام جراحی، استفاده از دستگاه مکنده برای بیرون کشیدن نوزاد، استفاده از فورسپس (چنگک)، یا انجام سزارین نام برد. اما حین زایمان در آب، در اکثر موارد، به این گونه مداخلات پزشکی نیازی نیست.
کاهش نیاز به مسکن ها:
ازجمله خواص دیگر آب خاصیت آرامش بخشی آن است. آب تا حد قابل توجهی موجب آرام شدن عضلات می شود و بنابراین به استفاده از مسکن ها نیازی نیست.
کاهش قابل توجه زمان زایمان:
از آنجا که دهانه رحم باید حدود ۱۰ سانتی متر باز شود تا نوزاد قادر به متولد شدن باشد، هرچه این زمان طولانی تر شود، مادر درد بیشتری را متحمل خواهد شد. در زایمان طبیعی، این زمان به حدود ۱۰ ساعت می رسد اما در زایمان در آب مدت زمان زایمان حدود یک ونیم تا دو ساعت کاهش می یابد.
کاهش فشار بر بزرگ سیاهرگ زیرین:
بزرگ سیاهرگ زیرین وظیفه خون رسانی به قسمت های پایین بدن مادر را برعهده دارد و از پشت رحم عبور می کند. هنگام زایمان در آب، با توجه به اینکه بدن مادر و جنین در آب سبک تر می شود، این رگ که در واقع از زیر جنین عبور می کند تحت فشار جنین نخواهد بود و خون رسانی به قسمت های تحتانی راحت تر انجام می شود. ضمن اینکه جریان خون جفت نیز افزایش می یابد و باعث بهبود اکسیژن رسانی به جنین می شود.
از دیگر مزایای زایمان در آب عبارت اند از:
۱) افزایش انقباضات موثر رحم،
۲) افزایش گردش خون در رحم،
۳) افزایش ترشح آندروفین ها،
۴) کاهش تحریکات حسی،
۵) کاهش خفیف فشار خون،
۵) افزایش قطر لگن.
مزایای روان شناختی زایمان در آب نیز عبارت اند از:
۱) احساس بی وزنی و شناوری،
۲) توانایی تحرک بیشتر و قرار گرفتن در وضعیت های مختلف
۳) احساس رضایتمندی از زایمان،
۴) مشارکت فعال در روند زایمان،
۵) کاهش ترس و خشم و اضطراب،
۶) افزایش میزان خودآگاهی و هوشیاری هنگام زایمان.
۷) افزایش حس پذیرش نوزاد،
۸) احساس آرامش و اطمینان و لذت به دلیل ویژگی آرامش بخشی آب،
۹) افزایش ارتباط متقابل مادر و کودک (رابطه سمبلیک).
این در حالی است که هرچه فاصله بین به دنیا آمدن و شیر خوردن نوزاد کمتر باشد، احتمال بروز عفونت در نوزاد نیز کمتر خواهد بود. از سوی دیگر، نوزاد پس از تولد به شدت به قند نیاز دارد که این ماده در شیر مادر به وفور یافت می شود.
بنابراین، زایمان در آب، به دلیل کاهش چشمگیر درد، مادر را قادر می سازد به محض تولد نوزاد او را در آغوش بکشد و شیر بدهد. مساله دیگری که گهگاه هنگام زایمان طبیعی رخ می دهد خطر افتادن نوزاد و برخورد او با اجسام است که ممکن است به آسیب دیدن نوزاد منجر شود.
علاوه بر این، عامل زایمان باید برای شروع تنفس نوزاد اقداماتی انجام دهد که این مسایل در زایمان در آب لزومی ندارد. در زایمان طبیعی، عامل زایمان به محض به دنیا آمدن نوزاد از روش هایی مانند مالش کف پا و کمر نوزاد برای تحریک شروع تنفس استفاده می کند که در زایمان در آب این کارها لزومی ندارد. بنابراین، نوزاد احساس آرامش بیشتری خواهد کرد.
زایمان در آب موجب بهبود جریان خون مادر می شود و جریان خون نوزاد را نیز افزایش می دهد. این وضعیت، هوشیاری نوزاد و افزایش تحرک وی را به همراه خواهد داشت.
زایمان در آب یکی از راه های کاهش درد زایمان است. در سایت انجمن درد ایران آمده است که، در صورت تشخیص طبیعی بودن زایمان، روش های بسیاری برای کاهش درد زایمان و احساس رضایتمندی از فرآیند آن وجود دارد.
ازجمله این روش ها می توان به استفاده از تکنیک های تنفسی، تن آرامی و تمرکز، انتخاب وضعیت های مختلف زایمانی، استفاده از ماساژ، استفاده از گرما یا سرمای موضعی، گذراندن مراحل قبل از زایمان در وان آب گرم، و زایمان در آب اشاره کرد.
همچنین استفاده از رایحه های طبیعی چون عطر گل شمعدانی، اسطوخودوس و رز، استفاده از آواهای مذهبی، آوای قرآن و موسیقی، برخورداری از حمایت همراه در هنگام زایمان، استفاده از طب فشاری، استفاده از طب سوزنی، تزریق زیرجلدی آب مقطر در ناحیه ساکروم، یوگاتراپی، و استفاده از هیپنوتیزم از دیگر روش های موثر برای کاهش درد زایمان هستند.
سخن آخر اینکه شناخت و انتخاب هر کدام از این روش ها به مادران کمک می کند که درد کمتری را طی فرآیند زایمان تحمل کنند. برای اثربخشی برخی از روش های فوق نیاز است که دردوران بارداری اقدام شود. مادران عزیز برای انتخاب و استفاده از هریک از این روش ها می توانند با پزشک یا مامای خود مشورت کنند.
سه روش برای تعیین جنسیت جنین پیش از بارداری
متخصصان معتقدند که دنبال کردن یک رژیم غذایی خاص و درست به زوجهای جوان کمک میکند که جنسیت کودک خود را تا حد زیادی بتوانند تعیین کنند.
بسیاری از محققان اعتقاد دارند که هیچ روش علمی وجود ندارد که بتوان جنسیت نوزاد را قبل از حاملگی تعیین کرد. گرچه این اعتقاد صحیح است اما شواهدی هم وجود دارد که نشان می دهد عوامل متعددی در دختر یا پسر شدن جنین نقش دارد. زمان آمیزش، میزان PH رحم در حین لقاح و تغذیه قبل از بارداری سه عامل موثر در تعیین جنسیت قبل از حاملگی است .
1- PHرحم:
اسپرم مرد ( کروموزوم y)در محیط قلیائی بهتر زنده می ماند،ازطرفی محیط رحم در زمان تخمک گذاری (14 سیکل ماهانه 28 روزه) دارای PH بالا و قلیائی است و در صورتی که لقاح در این روز صورت گیرد به احتمال زیاد جنین تولد یافته پسر خواهد بود و در بقیه اوقات چونPH دهانه رحم پایین و اسیدی است کرموزوم X بیشتر زنده مانده و احتمال دختر شدن جنین بیشتر است.
2-زمان آمیزش:
خانمها هر ماه در اواسط سیکل خود یک یا چند تخمک که از نظر کروموزومی فقط X هستند تولید می کنند و در مقابل آقایان دارای دو نوع اسپرم حاوی کروموزومهای جنسی Xو Y هستند در واقع این مرد است که جنسیت سلول تخم را تعیین می کند به شکلی که اگر تخمکی که حاوی کروموزوم جنسی X است با اسپرم حاوی کروموزوم جنسی Y لقاح یابد سلول تخم مذکر شده و اگر تخمکX با اسپرم حاوی X لقاح یابد سلول تخم مذکر می شود.
اگر آمیزش در حوالی زمان تخمک گذاری صورت گیرد ، پسر بدنیا خواهد آمد چرا که در زمان تخمک گذاری ترشحات دهانه رحم از همیشه قلیایی تر و رقیق تر است و ارتجاع پذیر تر است و حرکت اسپرمهایY را بسیار سهل و آسان می کنداما اگر مقاربت ۳ تا ۴ روز بعد یا قبل از تخمک گذاری اتفاق بیفتد شانس پسر شدن بشدت کاهش می یابد و احتمال دختر زیاد می شود .
3- رژیم غذایی و جنسیت جنین:
دنبال کردن یک رژیم غذایی خاص و درست به زوجهای جوان کمک میکند بتوانند جنسیت کودک خود را تا حد زیادی پیش از بارداری تعیین کنند. به عنوان مثال، مصرف غذاهایی که منابع غنی از دو ماده معدنی کلسیم و منگنز هستند مثل سبزیجات سبز رنگ پیش از باردار شدن، احتمال به دنیا آوردن فرزند دختر را افزایش میدهد.
از سوی دیگر زنانی که بیشتر از خوراکیهای حاوی پتاسیم و سدیم مثل موز و سیب زمینی استفاده کرده بودند، احتمال پسرزایی بیشتری داشتند؛ البته این مورد دوم هنوز به طور جداگانه مورد آزمایش قرار نگرفته است.
این متخصصان معتقدند که دنبال کردن یک رژیم غذایی خاص و درست به زوجهای جوان کمک میکند که جنسیت کودک خود را تا حد زیادی بتوانند تعیین کنند.
به گزارش روزنامه دیلی میل، این رژیم غذایی باید چندین هفته پیش از باردار شدن به کار گرفته شود. این متخصصان برای دستیابی به نتایج فوق مدت ۵ سال روی۱۷۲ زوج آزمایش کردند که تمایل داشتند فرزند دختر داشته باشند.
چه بخوریم؟
انواع معینی از میوهها و سبزیها به خاطر ارزش تغذیهای ویژه باید به طور منظم در طول روز انتخاب شوند و اینها انواعی هستند که حاوی ویتامین A و C و فیبرند. همچنین تنوع در انتخاب نکته مهمی است، زیرا میوهها و سبزیها مواد مغذی دیگری چون فولات، پتاسیم، کلسیم و آهن را نیز فراهم میکنند.
انتخاب متنوع باعث میشود که ما از فواید بیشتر میوهها و سبزیها بهرهمند شویم بر طبق توصیه متخصصین تغذیه، مصرف مکملهای رژیمی به جای میوه و سبزی کار اشتباهی است. زیرا مکملها فواید تغذیهای شناخته شده یا ناشناخته میوهها و سبزیها را ندارند. غذاهای غنی از فولات خطر نقصهای تولد را کاهش میدهد. لوبیاهای خشک، کلم دکمهای، مارچوبه، آب گوجه فرنگی و آب پرتقال منابع غنی از فولات هستند.
اندازه هر واحد:
به پیشنهاد انستیتو ملی سرطان یک واحد میوه و سبزی عبارت است از:
۱) یک میوه متوسط یا نصف فنجان میوه خرد شده
۲) سه چهارم فنجان یا ۱۸۰ میلیلیتر آب موه صد در صد خالص
۳) یک چهارم فنجان میوه خشک
۴) نصف فنجان سبزیهای خام بدون برگ یا پخته شده
۵) یک فنجان سبزیهای برگدار خان مثل کاهو
۶) نصف فنجان، لوبیای پخته، نخود، عدس، لوبیای قرمز و لوبیای چیتی
در انتخاب میوهها و سبزیهای دریافتی و روزانه افراد، انستیتوی ملی سرطان توصیه میکند:
حداقل یک واحد میوه یا سبزی غنی از ویتامین A در روز انتخاب شود.
حداقل یک واحد میوه یا سبزی غنی از ویتامین C در روز انتخاب شود.
حداقل یک واحد میوه یا سبزی غنی از فیبر در روز انتخاب شود.
چندین واحد از سبزیهای خانواده کلم در هفته نقش حفاظتی در برابر برخی سرطانها دارند.
منابع غنی از ویتامین A:
زردآلو، گرمک، هویج، کلمپیچ، کاهو، انبه، برگ خردل، کدو تنبل، اسفناج، سیبزمینی شیرین، کدو زمستانی.
منابع غنی از ویتامین C
زردآلو، گل کلم، کلم، گرمک، گریب فروت، خربزه، کیوی، انبه، برگ خردل، پرتقال، آناناس، اسفناج، توت فرنگی، فلفل دلمهای، نارنگی، گوجه فرنگی، هندوانه، آلو.
منابع غنی از فیبر:
سیب، موز، انگور سیاه، کلم بروکسل، هویج، گیلاس، نخود و لوبیای پخته، خرما، انجیر، گریب فروت، کیوی، پرتقال، گلابی، آلو، تمشک، اسفناج، توت فرنگی، سیب زمینی شیرین.
مادران با این راهکار برای همیشه از سرطان پیشگیری کنید
مطالعات جدید دانشمندان نشان می دهد برخی پروتئین های موجود در شیر موجب ایجاد سرطان در زنان می شود.
محققان با کشف یک پروتئین که باعث تولید شیر در زنان می شود مسئول ایجاد سرطان تهاجمی است که یکی از شایع ترین و مرگبارترین شکل سرطان در میان زنان است.
با توجه به مطالعات جدید دانشمندان در استرالیا و بریتانیا یافته ها نشان می دهد شیر دادن به کودک اگر چه می تواند از بروز سرطان در میان زنان جلوگیری کند و فعالیت هورمون های بدن را تنظیم کند اما در موارد نادری موجب سرطان نیز خواهد شد.
مادران باردار در دوران شیردهی باید مصرف داروهای غیر مجاز و داروهای روحی و روانی را کم کنند زیرا این داروها مستقیما بر روی شیر اثر خواهد گذاشت و سرطان را در زنان تهدید می کند.
نتایج مطالعات نشان می دهند مادرانی که به کودکان خود شیر می دهند با مراجعه منظم به پزشک و مراجعه هر 6 ماه یک بار پس از دوران بارداری به پزشک می توانند از بروز سرطان پیشگیری کنند.